Gdyby śmierci nie było nikt z nas by już nie żył przemijamy jak wszystko by w ten sposób przetrwać. Ks. Jan Twardowski
Historia nie uczy nas właściwie niczego innego poza tym, na czym polega złe rządzenie. Thomas Jefferson
Idea na krótko przed obumarciem wygląda najzdrowiej. Fransois Mauriac
Dać życie to również zgodzić się na cierpienie, przyjmując radość. Michel Quoist
Ibidem (skrót: ib. lub ibid). - tamże; w tym samym miejscu (zwykle w bibliografii)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Chłopska krew
i ten jego pański gniew.
GOSPODARZ
Nas czekajÄ…? - Was czekajÄ…?
Zaraz - coś to - coś tu było,
co już o tym mnie mówiło -
lecz kto, jaki...
CZEPIEC
Ktoś tu był,
co przejechał duze światy,
ponoÅ› kajsi z Ukrainy;
przywiózł hasło cy papiry;
rozesłać kazał wiciny -
a sÄ… tu za progiem ludzie,
mogą świadczyć, jak z północka
słyszeli brząkanie liry.
POETA
(do brata)
Liry brzęki po północy,
jakeś ty leżał w niemocy,
ja słyszałem.
PAN MA
ODY
191
Ja słyszałem
od podwórza, z tego sadu.
POETA
Z tego sadu, spod jabłonki,
ale sobie myślę: mrzonki -
może ktoś się ubrał w dzwonki?
GOSPODARZ
A był także jakiś taki -
był też inny - nie pamiętam -
ale mi coś świta -
CZEPIEC
Pany -
wyście ino do majaki;
niechże który wyjrzy w pole,
co sie widzi hań na dole,
kandy jest krakowsko ścizka.
POETA
(wychodzi)
I stąd widzieć, bo to z bliska;
trza zobaczyć.
SCENA 20.
PAN MA
ODY, CZEPIEC, GOSPODARZ.
PAN MA
ODY
Po cóż gniewy?
takiście są rozpaleni.
CZEPIEC
A tam, panie, siÄ™ rumieni;
na powietrzu słychać śpiewy.
192
PAN MA
ODY
Wyście, Czepiec, w gorącości,
to wam siÄ™ coÅ› marzy, dzwoni.
CZEPIEC
Panie młody, tam ktoś goni,
tyle chłopa, tyle koni,
idz
pon ujrzyć.
PAN MA
ODY
(wybiega)
Co tam znowu?
SCENA 21.
GOSPODARZ, CZEPIEC.
GOSPODARZ
Kum pijany - ja pijany. - -
A
adnie wam tak z kosą w dłoni.
CZEPIEC
Psiakrew - - jo mom stać,
a tu ludzie chcom się rwać.
Podz
cie, chłopcy - Kasper, podz
!
Stańcie se tu kole proga.
(Uchylił był drzwi nawołując; wchodzi dwóch parobków z nastawionymi
kosami; z tych Kasper w stroju drużby. Stają na warcie: jeden przy
drzwiach w głębi, drugi u drzwi weselnych).
SCENA 22.
GOSPODARZ, CZEPIEC, PAROBCY.
GOSPODARZ
(do Kaspra)
Zamknij, niech nie lazom baby.
193
A więc co to - co to, co -?!
CZEPIEC
Któż to u was był - no kto?
Jez
li mos pon w sercu Boga,
to sie z nami zgodz
.
GOSPODARZ
Czekaj, czekaj, coś mi świta;
ktoś był u mnie, mówisz kum - -
taki w głowie słyszę szum -
nie pamiętam, myśl ukryta
nie może się dobyć z głębi - -
coraz innych myśli tłum...
CZEPIEC
Pon se ino serce ziębi
tym myśleniem, sumowaniem;
boby sie pon usroł na niem.
SCENA 23.
POPRZEDNI, PAN MA
ODY.
PAN MA
ODY
(we drzwiach)
Stado mi białych gołębi
wyfurknęło przed sam nos
że aż Jaga krzykła w głos;
powietrze się od nich kłębi.
Jaga, podz
no!
KASPER
(u drzwi weselnych)
Nie trza Jagi.
194
Tu sie ważne grajom sprawy;
podz
ta pon, boÅ› tu ciekawy,
ino nie trza żadnych bab.
SCENA 24.
POPRZEDNI, PANNA MA
ODA.
PANNA MA
ODA
(szarpła drzwi silnie i wchodząc odpycha Kaspra)
Pódzies, selmo, jakiś drab!
Bedzies mi tu grodził wniść,
żeś se wraził w rękę żyrdz
,
kces kim rządzić, taki cap -
wraz
se jeszcze na łeb ćwirć!
PAN MA
ODY
Cóż ci o to?
KASPER
Jasna pani!
Poszłabyś sie przespać ś nim.
PANNA MA
ODA
Wyście wszyscy niewyspani,
W izbach swÄ…d, a we Å‚bie dym.
SCENA 25.
POPRZEDNI, POETA.
POETA
(wbiegajÄ…c)
Huragan siÄ™ czarnych wron
zerwał z pola, gdzieś z tych stron,
195
i z krakaniem wielkim goni;
taki był głęboki ton
w tym krakaniu czarnych wron;
jakby jakiś niosły plon
we Å‚bach.
GOSPODARZ
Bracie - nie to.
POETA
Na chmurach siÄ™ dziwy strojÄ….
PAN MA
ODY
(ku oknu)
Z daleka już widać róż;
przypatrz się, tak oczy zmruż:
co za gra tych pierwszych zórz!
POETA
Z chmur siÄ™ stawia jakby tron
i jakieś zjawiska skrzydeł
koło tronu.
CZEPIEC
Widzioł pon!
SCENA 26.
POPRZEDNI, GOSPODYNI.
GOSPODYNI
(wchodząc żywo)
Słyszcie, chłopy, podz
cie patrzeć,
jakieÅ› wojsko w ogniu stoi.
Całe pole pod Krakowem
od tych kosisków się roi.
196
GOSPODARZ
Ha! - już stoją!
POETA
Tyś widziała -
muszę widzieć! płoniesz cała!
(Odbiegł, wiodąc za sobą Gospodynią).
SCENA 27.
POPRZEDNI, PRÓCZ GOSPODYNI I POETY.
PAN MA
ODY
Cóż wy tutaj?
PANNA MA
ODA
(ciÄ…gnie go ze sobÄ…)
Podz
sie patrz:
dajÄ… znaki, dajÄ… znaki!
PAN MA
ODY
A cóż za świat jakiś taki;
to ciekawe, to ciekawe.
(WybiegajÄ… obydwoje).
SCENA 28.
POPRZEDNI, PRÓCZ PAC
STWA MA
ODYCH, POETA.
POETA
(wraca szybko)
Słyszałem w powietrzu wrzawę
coś jakoby głosy, śpiew,
ale wiatru zimny wiew
w coraz innÄ… dmucha stronÄ™
i co było już widome,
197
już, zdaje się, pojawione,
staje się nagle znikome; [ Pobierz całość w formacie PDF ]